Orientatie en de eerste lessen

Ciao tutti!

Come va con voi a Olanda? Con me va molto bene in bella Italia. La dolce vita! :D

OK, toch maar in het Nederlands. Zo goed is mijn italiaans nou ook weer (nog) niet. Ondertussen zit ik hier al weer ruim 2 weken. Wat vliegt de tijd!

De eerste week bestond voornamelijk uit oriëntatie zowel voor school, het uitgaansleven als Italië. Maandag ochtend begon al gelijk goed met een stortvloed aan informatie over lessen, leraren, de kantoortijden, het openbaar vervoer etc. Daarna was ESN (erasmus student network) aan de beurt. We kregen van hun het programma voor de oriëntatie week, wat voornamelijk bestond uit feesten, en een inschrijfformulier voor de ESN card. Ook konden we ons opgeven voor de Venice trip. Nadat dat allemaal afgehandeld was gingen we naar de kantine voor lunch. Een typische amerikaanse kantine setting waar je met je dienbladje langs een aantal standjes loopt en je bord volgekwakt wordt met pasta. Voor 6 euro een fatsoenlijke maaltijd, dus dat is wellicht voor herhaling vatbaar. Smiddags moesten we allemaal een test doen om ons niveau van Italiaans te bepalen. Er waren 3 niveaus, ofja eigenlijk 4:
Niveau 1 beginners, voor de mensen die nog nooit een woord italiaans gesproken hadden buiten ciao, pizza en pasta.
Niveau 1 gevorderde, voor de mensen die al eerder italiaans gestudeerd hadden.
Niveau 2, vloeiend italiaans gesproken, mogelijkheid tot verbetering met grammatica.
Niveau 3, business italiaans voor degene die lessen in het italiaans willen volgen.
Aangezien ik al 2 jaar geen italiaans meer gesproken heb maar toch nog wel het een en ander kon herinneren, kwam ik in niveau 1 gevorderde terecht. En ik moet zeggen, daar zit ik prima op mun plek.

De volgende dag hadden we namelijk al gelijk onze eerste les. Onze lerares Sabrina Dotti is erg goed in het motiveren van de klas en verwacht ook daadwerkelijk dat je in haar klaslokaal alleen maar italiaans spreekt, wat in het begin natuurlijk nogal moeizaam ging, maar in de tussentijd is er al verbetering merkbaar. Ook kregen we die dag de intro van de IT services. Dus wachtwoord voor het wifi netwerk (jeej!) en hoe we met intranet om moesten gaan. Het avondprogramma was uiteraard weer in handen van ESN met de Whats your name party. Wat gewoon stappen met een naamkaartje inhield. Wel heel veel nieuwe mensen leren kennen dus wat mij betreft een geslaagd feestje. Al moet ik wel zeggen dat de shotjes voor 1 euro niet altijd het gewenste effect hadden op sommige feestgangers.

De woensdag van onze oriëntatie week werd gevuld met een practical meeting van Cristina Colombo (contactpersoon van het international office/ go to person in any kind of trouble) waarbij we onze schoolpasjes kregen en we op het hart gedrukt werden vooral niet met vreemde italiaanse mannen met een vlotte babbel mee te gaan. Check!
Savonds om 8 uur begon het International dinner. Erg leuk initiatief btw! Hield in dat iedereen een gerecht van zijn eigen land moest bereiden en delen met alle andere. Maarja, typisch Nederlands eten.. hmm, boerenkool met worst? Waar haal je dat in godsnaam vandaan midden in Italië? Gelukkig werd ik gered door mijn mede hollanders. Er zitten hier nog 3 meiden van Avans, uit het derde jaar, die aan alles gedacht hadden. Het plan was om hutspot te maken. Ze hadden zelfs unox rookworst meegenomen van thuis. Dat noem ik pas voorbereiding! Ik was dus zeer onder de indruk en erg blij dat ik met hun mee kon doen. Aangekomen op school met onze giga pan hutspot, bleken de andere ook erg hun best gedaan te hebben. Crepes uit frankrijk, sangria uit spanje, noodles uit singapore etc etc. Na een bedankje van de ESN Crew mochten we aanvallen. Alles was zo lekker dat ik het jammer vond dat ik vol zat. Iedereen was ook vooral te spreken voor de 20 liter Sangria die rijkelijk vloeide. Het effect hiervan was vooral te merken tijdens de spontane danspoging op Gangnam Style en het leren van de Macarena aan de chinezen onder het felle TL licht van de TV room. Al met al een geslaagde avond! :)

Uiteraard had ESN nog meer voor ons in petto nu het weekend naderde. Donderdagavond was aperitivo in Kyra pub en voor vrijdag stond Clubbing in Milano op het programma. Maar eerst moesten we ons nog een keertje melden bij Cristina om het lang verwachte rooster in ontvangst te nemen. Ik had mijn wens lijstje allang klaarliggen natuurlijk, maar bij nader inzien bleek dit nogal onmogelijk. De lessen die wij volgen worden eigenlijk aangeboden aan de italiaanse studenten in hun curriculum. Wij als internationale studenten worden daar gewoon tussen gezet. Het resultaat is dus dat alle lessen elkaar overlappen. Drie lessen die ik heel graag wou volgen worden dus allemaal op hetzelfde moment gegeven. Kiezen dus! Dit had niet zoon goed effect op mijn humeur, dus het eerste wat ik gedaan heb is mezelf opgesloten op mun kamer om uit te zoeken wat ik wel en niet zou gaan volgen. Om een uurtje of 1 kregen we ook met een klein groepje een mini tour van de bieb. Als het goed is hebben ze daar alle boeken die ik nodig heb, dus ik hoop nix te hoeven kopen.
Tegen de avond zijn we met een groepje naar één van de appartementen hier verderop gegaan voor een pre-milano-party. Niet alle studenten wonen op de campus, en dat geeft dus een prima gelegenheid om een feestje te bouwen. Om 11 uur moesten we allemaal terug zijn bij de campus voor het vertrek van de bus. Ik zat gezellig bij Anais en Clemence, twee franse meiden waar ik wel goed mee op kan schieten. In de bus werd natuurlijk flink harde muziek gedraaid en iedereen dronk zelf-gemixte drank in plastic flessen. Binnen 3 kwartier denk ik, kwamen we aan in Milaan. Aangezien garderobe geld kost liet iedereen zijn jas in de bus liggen. Stonden we dan buiten met zun alle in korte rokjes en hoge hakken, ofja, de rest van de meiden, ik was happy met mun spijkerbroek en all stars. Eenmaal binnen was de club kleiner dan verwacht en het strobelight erg aanwezig, maar aangezien we allemaal al flink wat op hadden maakte het allemaal niet zo veel uit. Bij entree kregen we ook een drankje dus gingen we met zun alle aan de cocktails die meer alcohol bevatte dan de gemiddelde fles moonshine. Twee drankjes was dan ook meer dan voldoende om een hele leuke avond te hebben. Ik heb lekker gedanst met de meiden en het erg naar mun zin gehad. Voor ik het wist was het al 3 uur en moesten we terug naar de bus.

Uiteraard de volgende dag goed uitgeslapen. De kamers op de campus hebben allemaal rolluiken dus voor zolang als ik wou kon ik de wereld buitensluiten en mun roes uitslapen. Dat weekend heb ik dan ook net nix gedaan, beetje series kijken in bed en skypen met het thuisfront. Op zondagavond was het tijd voor het Welcome Dinner. Met de hele groep zijn we naar een restaurant gelopen om daar met zun alle pizza te eten. Maar dat is niet het enige wat we gedaan hebben. Blijkbaar is het ESN traditie om tijdens het Welcome dinner de ESN liedjes te introduceren. Één nummer in het speciaal was erg populair. Wat ze precies zongen kon ik er niet uit opmaken maar het eindigde met bevilo, bevilo, bevilo. Wat in principe inhoud dat je je glas moet atten. Nu serveerde ze in dat restaurant nogal smerige hoofdpijn wijn in bierglazen, en bier in pullen alla octoberfest. Zodra er dus een nieuwe ronde drank gebracht werd kozen de Italianen een land en zongen met volle borst hun lied. Zodra het einde naderde stonden degene van dat land op om vervolgens hun glas compleet leeg te drinken onder de constante aanmoediging van de groep. BEVILO! BEVILO! BEVILO!. Hoezo peerpressure?! Ik heb één ronde meegedaan en het vervolgens voor gezien gehouden. De pizza was overigens erg smakelijk en vloog dus over tafel. Tegen middennacht was ik het geBEVILO wel een beetje zat en ben ik met een groepje huiswaarts gekeerd.

Week 2 begon met een 9 am Italian class. Helaas kwam de lerares niet opdagen en waren we dus voor nix zo vroeg ons bed uitgekomen. Gelukkig kwamen Chirag (Amerikaan uit India) en Cedrik (Noor) met een beter idee dan de hele dag stilzitten. Ze kwamen met het plan om naar Torino te gaan. En aangezien ik nog nooit in Turijn was geweest leek me dat een top plan. Nadat we de bus en trein tijden hadden gecheckt gingen we op pad. Met de bus naar het station en vanuit daar met de trein naar Milano. Duurt ongeveer een half uurtje. Daar aangekomen wisten we niet helemaal zeker hoe en waar we verder moesten. Gelukkig kregen we hulp van een vrouwtje uit Peru die al jaren in Milaan woonde. Bij het kopen van treinkaartjes voor Torino bleek alleen de sneltrein te rijden, hetgeen je driedubbel de normale prijs voor betaald. Geen van ons drie had daar zin in waardoor we uiteindelijk gewoon in Milaan zijn gebleven. Misschien maar beter ook aangezien het sneeuwde die dag en we dus beter niet te ver van huis konden gaan. Bij het eerste het beste tentje met wifi en eten zijn we gestopt om uit te zoeken wat er te doen was in Milaan. Dit bleek niet heel veel te zijn aangezien het maandag was en daardoor alles dicht. Maar Cedrik wou toch graag op zoek naar een beroemde chocolade winkel. Nou dat hoef je natuurlijk geen twee keer tegen mij te zeggen dus na onze lunch gingen we op weg. Aangezien het net rond het vriespunt was veranderde de sneeuw op de grond al gauw in natte pap. De schoenen die ik die ochtend aangetrokken had waren daar niet tegen bestand en waren dus binnen de kortste keren doordrenkt met ijswater. Al soppend liepen Chirag en ik blindelings achter Cedrik aan. Gelukkig had ik wel een paraplu bij, maar aangezien we met zun drieën waren liep er altijd één in de sneeuw. Ondanks het weer was de sfeer gezellig en hebben we erg gelachen. Die lach verdween echter van ons gezicht toen bleek dat deze chocolade winkel enkel een B2B distributiepunt was. Cedrik voelde zich zo schuldig dat hij ons daar helemaal mee naartoe gesleurd had dat hij ons maar trakteerde op warme chocolademelk. Wat uiteraard zeer welkom was. De rest van de dag hebben we Chinatown bezocht en heerlijk chinees gegeten, want we waren wel toe aan iets anders dan pasta.

De rest van de week was redelijk rustig met alleen Italiaans lessen. Dit vond ik wel fijn aangezien ik me niet zo lekker voelde. Er heerst nogal griep op de campus en ik mocht ook een graantje meepikken. Op donderdag heb ik lekker geluncht met Clemence, Anais en Alexis. Om vervolgens met Iulia en een aantal andere op zoek te gaan naar een carnavals kostuum. Ja ook hier in Italië vieren ze graag carnaval. Om het simpel te houden koos ik voor 'duiveltje', een paar hoorntjes op mun hoofd en klaar :D Om die avond bij de club aan te komen moesten we eerst naar een dorp verderop wandelen. De sfeer was eerst een beetje saai, maar toen de DJ wat beter zijn best ging doen kwamen de mensen ook wat meer los. Uiteindelijk hebben we wel een leuke avond gehad. Maar toen het moment aanbrak dat er allemaal stelletjes ontstonden ben ik maar vertrokken met de rest van de mensen die daar niet zoon behoefte aan hadden.

Die avond werd er ook een plan gesmeed om de volgende dag een nieuwe poging te doen om Torino te bezoeken. Er werd zelfs gezegd dat Alex de fransman mee zou gaan, en die heeft een auto! Echter bleek de volgende ochtend het level aan enthousiasme drastisch te zijn gedaald en waren alleen Cedrik, Chirag en ik ons bed uit gekomen. Heel erg vond ik dat niet, want ik had de vorige keer ook erg veel lol gehad met die jongens. Deze keer hadden we meer energie gestoken in het uitzoeken van de reis en wisten we dus welke trein we wél moesten hebben. Echter was onze timing niet zo perfect. We hebben die dag denk ik wel 5 of 6 keer de bus/trein gemist. Hierdoor kwamen we pas om 3 uur aan in Turino. Dit kon voor ons de pret niet bederven dus bezochten we op ons gemakkie het paleis en het Egyptisch museum. Beide aanraders! Het zoeken naar een restaurant aan het einde van de dag was lastiger, aangezien alles pas om 7 uur open gaat. Toen we eindelijk zaten genoten we van de warmte, het eten en de gratis wifi. Hierdoor verlieten we het restaurant net te laat waardoor we wéér de trein mistte. Dit betekende dat we pas om 9 uur savonds Torino verlieten. Na een uur reizen naar Novara moesten we overstappen. Echter bleek toen onze trein naar Castellanza niet meer te rijden. Stonden we dan, midden in Novara, met geen idee hoe we thuis moesten komen. Een aardige receptioniste bij een plaatselijk hotel kon ons wel helpen aan een timetable voor de trein, maar daaruit bleek dat we nog zoon 5 stoptreinen moesten nemen om na 2 uur reizen in Castellanza aan te komen. Dit terwijl het normaal een half uurtje reizen was. Onze redding werd gebracht door Paolo van ESN die ons een beter alternatief gaf. Na twee keer overstappen kwamen we aan in Legnano om kwart over 12 snachts. Daarna moesten we nog een half uur naar huis lopen. Maar ondanks de ontzettend lange reis hebben we toch een super dag gehad. Ik was overigens erg blij dat ik me niet had opgegeven voor de Venice trip want de jongens konden maar 4 uurtjes slapen voor de wekker weer zou gaan.

De campus was afgelopen weekend erg rustig aangezien het merendeel van de international studenten in Venetië zat. En ik mocht de lange vorige dag in de kou bekopen met een nieuwe griepaanval. Gelukkig bracht mijn externe harde schijf met films entertainment.

Gister was onze eerste officiële schooldag. Mijn dag begon om 9 uur smorgens met Forensic Accounting. Ik bleek de enige buitenlandse student te zijn, maar gelukkig sprak de leraar redelijk goed engels. Het vak vond ik erg interessant. Het is een combinatie van Rechten en Finance waarbij het de bedoeling is te leren hoe je onderzoekt of een bedrijf fraude pleegt of geld wit wast. Smiddags had ik International Financial Markets. Van te voren was ik bang dat ik dit vak erg lastig zou vinden, aangezien exchange rates niet mijn beste onderdeel binnen finance is, maar het tegenovergestelde bleek waar te zijn. Dit vak was zo simpel dat ik het kan vergelijken met 3HAVO economie. Gelukkig blijkt er ook een master level variant van dit vak gegeven te worden, dus volgende week switch ik daar naartoe.

Vandaag had ik enkel italiaans, net zoals komende donderdag. Vrijdag zal ik kennis maken met een aantal andere vakken die ik dit semester ga volgen. Ik ben erg benieuwd en zal jullie tegen die tijd wel op de hoogte houden. Ik hoop ook jullie verhalen thuis in Nederland te horen dus laat vooral een berichtje achter!

Groetjes aan iedereen!

Tessa